به گزارش آذربایجان فردا به نقل از روزنامه گاردین، آنتونی بلانگر دبیر فدراسیون بین‌المللی روزنامه نگاران در پستی که در روزنامه گاردین منتشر ساخته است از غزه به عنوان قتلگاه خبرنگاران و روزنامه‌نگاران تعبیر کرده و نوشته است:
تاریخ فقط با شاهدان مهربان خواهد بود. در غزه، نام انس الشریف، خبرنگار جوان الجزیره که در ۱۰ آگوست ۲۰۲۵ کشته شد، به یاد خواهد ماند. همچنین ۲۲۲ روزنامه‌نگار فلسطینی دیگر که طبق گزارش خود فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران، در دو سال گذشته توسط ارتش اسرائیل (رژیم صهیونیستی) به قتل رسیده‌اند، به یاد خواهند ماند. اما کسانی که تصمیم به حذف این فعالان رسانه‌ای گرفتند، برای همیشه محکوم خواهند ماند.
۲۴ ماه است که غزه به خطرناک‌ترین مکان در جهان برای انجام حرفه روزنامه‌نگاری تبدیل شده است. اسرائیل (رژیم صهیونیستی) ورود روزنامه‌نگاران خارجی به این سرزمین را ممنوع کرده است، بنابراین حقیقت منحصراً به خبرنگاران فلسطینی متکی است -آنها اغلب بدون حمایت و بدون سرپناه برای خانواده‌هایشان کار می‌کنند. و اغلب اوقات، مستقیماً هدف قرار می‌گیرند.
حرفه روزنامه‌نگاری هرگز چنین قتل عامی را در میان اعضای خود ندیده است. فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران، که در سال ۱۹۲۶ تأسیس شد و صدمین سالگرد خود را در ماه مه ۲۰۲۶ در پاریس جشن می‌گیرد، از زمان تأسیس خود، نه در طول جنگ جهانی دوم و نه در ویتنام، کره، سوریه، افغانستان یا عراق، هیچ آمار مرگ و میر قابل مقایسه‌ای را ثبت نکرده است.
غزه به بدترین گورستان روزنامه‌نگاران در تاریخ معاصر تبدیل شده است.
اما این یک سری تراژدی‌های تصادفی نیست. این یک استراتژی روشن است: کشتن شاهدان، بستن غزه، مسدود کردن روایت. جلوگیری از ورود مطبوعات بین‌المللی به معنای ساکت کردن ناظران خارجی مستقل این درگیری است. و در زمانی که بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر (رژیم صهیونیستی) اسرائیل، وعده استعمار مجدد غزه را می‌دهد، کنترل روایت به اندازه کنترل خود قلمرو حیاتی است. استعمار همچنین به معنای پاک کردن ویرانه‌ها، مردگان، بازماندگان و کسانی است که داستان‌های خود را روایت می‌کنند.
از مرز شمالی تا شهر غزه، صدها هزار نفر از ساکنان مجبور به فرار به جنوب شده‌اند. اما حتی آنجا هم جنوب هیچ پناهگاهی ندارد: نه امنیت و نه راه فراری ارائه می‌دهد. خانواده‌ها در هم فشرده شده‌اند، بین بمب‌ها و دریا گیر افتاده‌اند و هیچ راهی برای فرار از فجایع این جنگ ندارند. این واقعیت محاصره کامل، واقعیت روزنامه‌نگارانی نیز هست که محکوم به کار در منطقه‌ای محصور هستند که در آن بقا هر روز غیرممکن‌تر می‌شود.
صد سال پس از تأسیس، فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران با وحشتناک‌ترین مصیبت تاریخ خود روبرو است. غزه به گورستان روزنامه‌نگاری تبدیل شده است. اگر بپذیریم که خبرنگاران در آنجا در میان بی‌تفاوتی جان خود را از دست می‌دهند، راه را برای سایر رژیم‌ها هموار می‌کنیم تا قتل روزنامه‌نگاران را ابزاری عادی برای جنگ بدانند.
انس الشریف نمی‌خواست بمیرد. او می‌خواست در امنیت، جهان را مطلع کند. مرگ او و ۲۲۲ همکار ما، ما را وادار به اقدام می‌کند.
کشتن خبرنگاران و روزنامه‌نگاران، کشتن حقیقت است
رژیم صهیونیستی روزنامه‌نگاران را می‌کشد. کشتن روزنامه‌نگاران، کشتن حقیقت است. و جهانی بدون حقیقت، جهانی است که در آن جلادان حکومت می‌کنند.
پی‌نوشت
بر اساس این گزارش آنتونی بلانگر روزنامه‌نگار، فعال اتحادیه‌های کارگری و مورخ فرانسوی و بلژیکی (دکترا) است. از سال ۲۰۱۵، او دبیرکل فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران بوده و از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۵ به عنوان معاون دبیرکل خدمت کرده است. او همچنین استاد مهمان روزنامه‌نگاری در دانشگاه مونس (بلژیک) است.
